مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
عـلـت خـلـق مـاسـوا زهـراست سـتـر نامـوس کـبریا زهـراست بـر چـهــلـه نـشــیــنـی احــمــد آنچـه دادنـد در حـرا زهـراست می‌دهد جان، به مُرده تسبیحش مُهـر تصدیق مرتضا زهراست خــیــر دنــیــا و آخــرت داریـم اولـین، آخـرین دعـا زهـراست قـبـله در امـتـداد سـجـدۀ اوست زمزم و مروه و صفا زهراست ما گدائـیم هرکجا روضـه است می‌نـشـیـنـیـم هرکجا زهـراست چــادر او کـسـای او در حـشـر خوشه چینِ صف جزا زهراست نطق او خط به خطِّ قـرآن است حـرف ما بعـد ربّـنـا زهـراست آنکه با ناله می‌رسـد از عـرش هر شب جمعه کـربلا زهراست تــه گـودال، آســمــان لــرزیــد صاحب حزن این صدا زهراست او که می‌دیـد چـشم تـار حـسین از دل تـیر و نیـزه‌ها زهراست او که با دست و پـا زدن‌هـایش می‌زند نـالـه پا به پا زهـراست |